تاریخچه یاقوت زرد
در حقیقت نوعی از کوراندوم سرخ و بلور شده است که پس از الماس در رتبه دوم سختترین ماده جهان قرار میگیرد. اغلب معادن این گوهر ارزشمند در کشورهای میانمار، سریلانکا، تایلند، ماداگاسکار و کنیا واقعشده است. البته با بهترین و مرغوبترین یاقوتهای زرد در دره موگوک واقع در کشور میانمار یافت میشوند.
کوراندوم نوعی از کانیهای سنگ آذرین بوده که به نام اکسید آلومینیوم شناختهشده است. در برخی از موارد مقداری ناخالصی در آن یافت شده که از نوع آهن کروم، منگنز، مس و تیتانیوم میباشند. وجود این ناخالصیها دلیل اصلی تغییر رنگ کوراندوم و ایجاد گوهر یاقوت است.
کوراندوم هایی که رنگی غیر از قرمز و صورتی داشته باشند، بانام سافیر یا همان یاقوت کبود شناخته میشوند. یاقوتهای زرد نیز نوعی از کوراندوم بوده که درگذشته کمتر موردتوجه قرارگرفته است اما امروزه توانسته راه خود را به صنعت جواهرسازی هموار کند.
خواص یاقوت زرد جهت درمان
در ادامه برخی از خواص درمانی گهر یاقوت زرد بهصورت خلاصه بیانشده است:
- بهبود عملکرد معده
- تسکین دردهای دستگاه گوارش
- جلوگیری از خونریزی و استحکام دیواره رگها
- بهبود بیماریهایی نظیر غش، صرع، جنون و طاعون
- تنظیم گردش خون
- دفع سموم بدن و تصفیه خون
- درمان فشارخون پایین
- بهبود ضعف و ناتوانی
- درمان سردردهای عصبی و میگرن
- رفع سرگیجه و بیخوابی
- تسکین درد موضعی
- رفع ناتوانیهای جنسی
- بهبود دوره قاعدگی
- آسان شدن زایمان
- تنظیم عملکرد غده تیروئید
- کاهش اشتها
- درمان ناتوانیهای چشمی
- رفع بوی بددهان
خواص یاقوت زرد ازنظر معنوی
- ایجاد حس استقلال
- از بین بردن ترس
- افزایش عزتنفس در فرد
- افزایش صبر و تحمل
- کمک در تصمیمگیری
- تقویت اراده
- بهبود برقراری روابط عاطفی و صمیمانهای با دیگران
خواص ماورایی یاقوت زرد
یاقوت زرد یکی از مؤثرترین و باارزشترین نگینهای موجود در جهان است که حتی استفاده از آن در نوشته باستانی توسط هندیها توصیهشده است. این گوهر دارای جایگاه بالایی در دنیای طالع بینی است. یاقوت زرد صاحبش را از زشتی و بلا دور میکند و کامروایی در زندگی را برای او به همراه دارد.
از طرفی در کتاب های هند باستان نوشته این گوهر چربی بدن را کاهش داده و بیماریهای مربوط به پوست و گلو را درمان میکند. از طرفی موجب تسریع درمان در افراد فلج مغذی شده و سبب منظم شدن گردش خون میشود.
شارژ و نگهداری از یاقوت زرد
یاقوت را یک تا دو بار در مه با آب جاری شسته تا انرژیهای منفی سنگ به آب منتقلشده و سپس آن را برای مدت نیم ساعت در برابر نور خورشید قرار داده تا انرژی خود را مجدداً بازیابی و شارژ کند.